Hoe groter de groep, hoe kleiner de hulp.
Omstaanders hebben minder de neiging om tussen te komen bij een misdaad of als er een noodgeval plaatsvindt. Straffer nog, hoe meer omstaanders, hoe kleiner de kans dat iemand je zal helpen omdat ieder individu voelt dat een ander persoon zijn verantwoordelijkheid moet opnemen.
Indien iemand gewond en bloederig is, zal de kans nog eens dalen aangezien mensen niet in contact willen komen met de wonde omdat er eventueel besmettingsgevaar is. Slachtoffers die roepen hebben dan wel weer meer kans op hulp omdat voor mensen de perceptie dan heerst dat de ernst van de zaak duidelijk is.
Soms helpt het om bekeken te worden.
Wanneer een groep mensen je bekijkt tijdens een sportwedstrijd of theatervoorstelling, zal je beter presteren. Maar als de opdracht complex is of je moet iets aanleren dan vermindert de succesfactor.
De aanwezigheid van meerdere personen in eenzelfde kamer samen met een persoon die iets aan het herstellen is, heeft al aangetoond dat mensen in die situatie trager werken. Bij dieren is het effect tegenovergesteld, zeker als zij samen eten. Dieren eten namelijk meer in groep dan alleen.
We doen vreemde dingen om erbij te horen.
Tijdens een studie werd een deelnemer in een groep geplaatst waar hij ogenschijnlijk simpele vragen moest beantwoorden. De rest van de groep kreeg vooraf te horen dat zij allemaal hetzelfde foute antwoord moeten geven op een vraag die gesteld werd voor de ganse groep. 37 van de 50 deelnemers gaf hetzelfde antwoord zoals de rest van de groep (ook al was het zeer duidelijk fout).
Reden? De deelnemer wou bij de groep horen of omdat hij dacht dat de rest van de groep meer geïnformeerd was over de vraag. Het effect van dit experiment nam af van zodra er al 1 persoon extra was in de groep die wel het juiste antwoord gaf.